Ο Γιώργος Αθανασίου για το ηφαίστειο των Μεθάνων

Με την ολοκλήρωση των εκδηλώσεων του 1ου Διεθνούς Συνεδρίου Γεω-Ηφαιστειολογίας ¨Μέθανα 2016¨ θα ήθελα να συγχαρώ τον Δήμαρχο κ.Κώστα Καραγιάννη, το Δημοτικό Συμβούλιο και όλους όσους εμπνεύστηκαν και υλοποίησαν την άρτια αυτή εκδήλωση. Η αλήθεια είναι ότι, αυτό το Συνέδριο, ήτανε κάτι το οποίο έλειπε από την περιοχή και ιδιαίτερα από τα Μέθανα, τα οποία ενώ είναι γνωστά από την αρχαιότητα και ιδίως για το ηφαίστειό τους, εν τούτοις ήτανε αυτό το κάτι που έλειπε. Και με αυτό το Συνέδριο, αλλά και με το 2ο Αρχαιολογικό Συνέδριο που έγινε το 2006, τα πρακτικά του οποίου θα βγούνε πολύ σύντομα, από το Σωματείο Φίλων του Αρχαιολογικού Μουσείου Πόρου “XΡΗΣΤΟΣ ΦΟΥΡΝΙΑΔΗΣ” πιστεύω ότι τα Μέθανα παίρνουν την θέση που τους αξίζουν, στην επιστημονική οικογένεια.
Με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα απόσπασμα, μέσα από το ευρύτερο κείμενο, που αναφέρεται στο Βιβλίο μου «ΠΟΡΟΣ ΤΡΟΙΖΗΝΙΑ ΜΕΘΑΝΑ με το βλέμμα των Περιηγητών» Πόρος 2014 και αφορά το ηφαίστειο.
Ο Πόπλιος Οβίδιος (43π.Χ.-17μ.Χ.) Λατίνος ποιητής γράφει για το ηφαίστειο:
Πλάι στην Πιτθεία Τροιζήνα λόφος υπάρχει δίχως καθόλου δένδρα,
ψηλός, που ήταν κάποτε τόπος ομαλού κάμπου,
μα τώρα λόφος διότι (πράγμα φρικτό να πούμε)
δύναμη άγρια ατμών,κλεισμένη σε τυφλές σήραγγες στη γη μας μέσα,
θέλοντας να βγει τούτη από κάπου και προσπαθώντας μάταια να βγει
προς τα ελεύθερα ουράνια έξω, εφ’ όσον ρήγμα δεν προϋπήρχε
σ’ όλο εκείνο το δεσμωτήριο, ούτε διέξοδος για τα αέρια,
την τεταμένη τη γη διόγκωσε, ως συνηθίζει φυσώντας κάποιος
να διατείνει κύστη ή ένα ασκό από δέρμα δίκερου τράγου.
Η διόγκωση του τόπου εκείνη έχει πια μείνει και έχει όψη
υψηλού λόφου κι έχει σκληρύνει στον μακρό χρόνο.

Γιώργος Αθανασίου